najostrzejszy i najbardziej dramatyczny film o więzieniu. Przy nim nasza rodzima "Symetria" skąd inąd dobry obraz wypada niesłychanie blado i nijako. Im dalej w filmie tym ciemniejsze kadry, inne kąty ujęć i końcowe "wariatkowo" cholernie sugestywne! zasługa w tym świetnej reżyserii, widz razem z głównym bohaterem traci nadzieje, towarzyszy mu i kibicuje. Poprostu wzbudza uczucia. Mało wzniosłych momentów, bo okreslenie "pozytywne sceny" nie istnieje.
Z tego filmu zapamiętam na pewno 2 sceny: pierwsza to scena gdy Hayes zabija tego frajerskiego sprzedawczyka, nie wiem jak on sie tam zwał... chyba Rifky czy cos w tym stylu, musze przyznać, że ten szał, ta agresja kumulowała się we mnie i ta scena była ulgą, miodem na serce :] druga to scena widzenia z dziewczyną... człowiek zepsuty, zniszczony więziennym zyciem a po drugiej stronie piękna ukochana, która wciąż czeka... bezradność, rezygnacja łączy się z nadzieją i wiarą. Dzieli ich tylko szyba, ale to tak wiele...
Sygestywny film, nie ma co... No i absolutnie koniec wymiata wszystko... strzelić frajerowi w twarz? dać ujście bólowi i cierpieniu? ale w końcu jest już tak blisko, tak niewiele zostało aby sie wyrwać... Znowu swietna reżyseria... widz do końca nie wie czy Hayes przekroczył ostatnie drzwi... widzimy plakaty, coś co daje nam wskazówke, że coś nie tak, że za chwile ujrzymy coś innego niż te zafajdane mury... i to nadchodzi... słońce i kopuły światyń, ładne ujęcie. Tak na gorąco cieżko sie pisze opinie :)
9.5/10