Bo nie należy zaliczać tego filmu stricte do ekspresjonizmu. Lubię myśleć o nim jako o czymś w rodzaju "brakującego ogniwa" między ekspresjonizmem a filmami noir. Wyraźnie Wiene szukał w tym filmie nowego stylu - i , zgadzam się, nie nakręcił wybitnego filmu, ale mimo to są w tym filmie rewelacyjne sceny (np. wypadek pociągu) i cała fura innych pomysłów. W skrócie - dobrze się ten film ogląda bo pracował nad nim człowiek niesłychanie utalentowany.

Zaskakujące, bo dla mnie" Ręce " są niespodziewanie "współczesnym dziełem"...może to kwestia współczesnej oprawy muzycznej i ogólnie schludnie "wyczyszczonej"wersji, którą oglądałam? Porównywać do Gabinetu nie zamierzam-zupełnie inna jakość-tu mamy film chyba raczej z nurtu Kammerspielfilm- oczywiście nie pozbawiony elementów fantastyki, jednak bez typowych elementów nurtu fantastynczego-jak choćby deformacja przestrzeni. Ręce rzeczywiście idą w kierunku nieco bardziej współczesnym-ale czy to w kierunku noir nie wiem,bo ,szczerze mówiąc-kina noir za bardzo nie kumam :)
W każdym razie-dla mnie Ręce to przede wszystkim niemal szczytowe osiągnięcie gry aktorskiej kina niemego-tu mam oczywiście na myśli Veidta. Oczywiście nie mogę powiedzieć,że w Gabinecie grał gorzej-nie da się tego porównać, bowiem to zupełnie inna gra aktorska. Tu scenografia nie będzie mogła dopowiadać emocji bohaterów więc ich pantomimiczne monologi muszą wyjść ns pierwszy plan.Co ciekawe, mam wrażenie,że nie są one tu tak przerysowane...choć w zasadzie nie wiem,czy to wada czy zaleta-psychodeliczna gra zawsze miała dla mnie swój urok :P

Kto odpowiadał za oprawę muzyczną w wersji, którą oglądałaś? Paul Mercer?